Grafika autorstwa Hooghe Romeyn De (1645-1708) przedstawiająca Gloryfikacja Jana Sobieskiego na tle Bitwy Chocimskiej.
W centralnej części kompozycji hetman Jan Sobieski został ukazany na wspiętym koniu, trzymając szablę w prawej ręce, ubrany w żupan i delię. Pod tylnymi kopytami jego wierzchowca leży pokonany żołnierz turecki. W tle widoczny jest szturm wojsk Rzeczypospolitej na obóz turecki oraz twierdza chocimska, umiejscowiona na wzniesieniu po lewej stronie obrazu.
W górnej części, wśród chmur, pojawiają się alegoryczne postaci. Z lewej strony hetmana unosi się personifikacja Świętego Rzymu (Roma Santa) – kobieta w zbroi, z koroną muralis na głowie. W prawej ręce trzyma włócznię zakończoną krzyżem oraz frygijską czapkę, symbolizującą wolność, a w lewej – odciętą głowę Turka. Do włóczni przymocowany jest proporzec z herbem króla Jana III Sobieskiego. Obok Romy ukazano postać Wiecznej Chwały, ubraną w suknię ozdobioną gwiazdami, z aureolą w kształcie węża zjadającego własny ogon, symbolizującą wieczność. Chwała koronuje wyłaniającą się z obłoków Polonię. Po prawej stronie Romy widać Bellonę wraz z Herkulesem, którzy zrzucają przerażonych Turków w otchłań, co symbolizuje walkę chrześcijan z muzułmanami, mającą na celu ich ostateczne pokonanie.
Porównywalny egzemplarz znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie (Gr.Pol.21086 MNW).
Wymiary: z ramą 34.7 cm x 47 cm
