drzeworyt, papier, 20 x 34 cm w świetle passe-partout o wym. 32 x 46 cm; sygn. przez ksylografa „J.Styfi”
Grafika pochodzi z „Albumu Jana Matejki” wydanego w 1876 r. przez S. Lewentala. Rysunki na płytach drzeworytniczych osobiście wykonał Jan Matejko, rytowali najwybitniejsi drzeworytnicy tamtego okresu.
Salomon (Franciszek Salezy) Lewental (1841-1902) - wydawca i księgarz warszawski, założyciel tygodnika „Kłosy”.Lewental w słowie końcowym pisał: „W skład albumu weszły najcelniejsze obrazy mistrza, wykonane w czasach ostatnich; z wyjątkiem reprodukcyj Rejtana, Iwana Groźnego oraz Wieszczby Lirnika, odtworzonych najwierniej przez Panów Maszyńskiego i Witkiewicza, podług fotografij zdjętych z oryginałów, wszystkie inne utwory były przez samego Matejkę rysowane na drzewie „ […] wykonanie każdego z takich drzeworytów, jak np. Stefan Batory, Sejm w Lublinie , i.t.p. wymagało po sześć miesięcy czasu, nie licząc użytego do narysowania onych na drzewie […]
Obraz Jana Matejki koncentruje się na osobie polskiego alchemika i lekarza Michała Sędziwoja. Był on absolwentem Akademii Krakowskiej, zajmował się naukami przyrodniczymi i alchemią, a także napisał Traktat o kamieniu filozoficznym. Zasłynął m. in. rzekomą umiejętnością przemiany metali nieszlachetnych w złoto, która polegała ponoć na zręcznym usunięciu srebra nałożonego uprzednio na bryłkę złota i demonstrowaniu go jako przemienionego ze srebra. W 1595 naukowiec został mianowany przez króla Zygmunta III Wazę osobistym sekretarzem, od tego więc momentu prowadził badania na Wawelu.
