Wymiary: 22,5 x 15 cm (zadruk)
sygnowany ołówkiem p.d.: 'J.R. Giedroyć'
Biogram
W 1932 roku ukończyła warszawską Szkołę Sztuk Pięknych (dzisiejsza Akademia Sztuk Pięknych) pod pieczą wybitnych artystów, m.in. Władysława Skoczylasa, Józefa Czajkowskiego czy Edwarda Czerwińskiego. Podczas pobierania nauk plastycznych zakochała się w powstałej już w XV wieku technice drzeworytu. Janina Giedroyć-Wawrzynowicz była indywidualistką i wysoce ceniła sobie niezależność. Nie tworzyła wedle trendów w ówczesnej jej sztuce, lecz szukała własnego stylu eksperymentując z techniką drzeworytu. Przyniosło jej to wielki sukces na skalę Europy. W 1932 roku wynalazła nowy sposób tworzenia odbitki. Drukowała przy pomocy białej farby na czarnym papierze. Z czasem śmiele korzystała z bogatej palety barwnej farb i papieru, dzięki czemu jej drzeworyty stały się unikatowe. Ta innowacyjna technika została uznana wśród licznych krytyków sztuki, jak i innych artystów i przyniosła jej sławę. Realizacje Janiny Giedroyć-Wawrzynowicz były docenione na wielu konkursach. Sama artystka doczekała się niejednej wystawy monograficznej, między innymi w Londynie. Grafika nie była jednak jedyną dziedziną sztuki, w której świetnie się odnajdowała. Była fenomenalną tkaczką. Tworzyła kilimy i gobeliny, a samej sztuki tkactwa uczyła następne pokolenia artystów.
