Leopold Lewicki, FRAGMENTY Z PRZEDMIEŚCIA, 1932

13,7 x 13,7cm - akwaforta, sucha igła tonowana, papier

Inne tytuły: Przedmieście; Ruch uliczny; Ulica na przedmieściu.

sygn. oł. pod ryc. l.: “Fragmenty z przedmieścia”, p.: L. Lewicki

na odwr. dedykacja g.: Profesorowi Dr. J. Starzyńskiemu | L. Lewicki

 

Praca z okresu studiów artysty na ASP w Krakowie. Wzmiankowana i reprodukowana w:

- Ilustracja / Figuracja, Muzeum Narodowe w Krakowie, VII Międzynarodowe Biennale Grafiki w Krakowie. Katalog wystawy, Kraków 1978, s. nlb., kat. 593, il. 92

- Awangarda artystyczna z kręgu KPP – wystawa Grupy Krakowskiej 1932-1937. Katalog – część I, Pałac Sztuki, Kraków V-VI 1979, s. 20, kat. 177

- Leopold Lewicki. Wystawa malarstwa i grafiki. Ze zbiorów Felicji i Bogdana Kędziorków, Salon Antykwaryczny Nautilus, Salon Dzieł Sztuki Connaisseur, Kraków 9-23 XI 2001; następnie wyst. objazdowa: Galeria Czas, Będzin 24 XI – 4 XII 2001, Galeria Art. New Media, Warszawa 5-19 I 2002, Centrum Kultury Zamek, Poznań 8-24 II 2002, s. 11, kat. 58, il. 43; tamże wzm. wyst.: Leopold Lewicki i Grupa Krakowska, Kraków 1991, il. 26; Krzysztofory, Kraków IV-V 1992; Uniwersytet Śląski, Cieszyn VI 1992

- Ukrainskyj awangard 1910-1930 rokiw. Albom, wyd. Mystectwo, Kyiw 1996, il. 333

 

Leopold Lewicki studiował w ASP w Krakowie w latach 1925-1932. Z tych lat pochodzi większość jego dorobku w dziedzinie grafiki warsztatowej w technikach metalowych (potem uprawiał linoryt i drzeworyt). Był członkiem pierwszej „Grupy Krakowskiej” (1933-1937), sympatyzującej z komunistami. Za związki te i udział w demonstracjach był represjonowany przez policję. Wraz z innymi członkami grupy (m. in. Maria Jarema, Stanisław Osostowicz, Jonasz Stern) współtworzył ostatnią przed II wojną światową generację awangardy polskiej. Obok spraw społecznych, poszukiwania grupy kierowały się ku swoiście rozumianemu, brutalnemu realizmowi, jej członkowie samodzielnie dochodzili do abstrakcji bazującej na ekspresjonizmie. Lata II wojny Lewicki spędził w Czortkowie (1939-1941) i w rejonie Samarkandy, gdzie pracował jako nauczyciel i służył w batalionie budowlanym (1941-1944). Od 1944 mieszkał na stałe we Lwowie. Działał w tamtejszym Związku Artystów. W 1970 otrzymał tytuł Zasłużonego Artysty Ukraińskiej SRR. Po wojnie tworzył w obowiązującej w ZSRR konwencji realizmu socjalistycznego. Uprawiał malarstwo sztalugowe i dekoracyjne, rzeźbę, grafikę warsztatową i użytkową (grafika książkowa).