Litografia z serii „347 rycin”, papier welinowy Arches, wymiary : 19 x 26 cm w świetle podwójnego passe-partout, 30 x 38 cm w oprawie passe-partout, edycja limitowana, nienumerowana, data powstania ryciny „4.10.68. l.g.
Cykl prac Pabla Picassa pod tytułem "347 rycin"
to zbiór rycin, który został stworzony przez artystę w bardzo krótkim czasie,
między 16 marca a 5 października 1968 roku, gdy artysta miał 87 lat, to jedno z
najbardziej niezwykłych i płodnych przedsięwzięć w jego późnej twórczości.
Seria składa się z 347 rycin i akwafort, które Picasso stworzył w ciągu
zaledwie siedmiu miesięcy, co jest zdumiewającym osiągnięciem biorąc pod uwagę
jego wiek.
W tym okresie życia Picasso czuł się absolutnie wolny od jakichkolwiek
konwencji czy oczekiwań. Mógł tworzyć to, co chciał, w sposób, który uważał za
najbardziej odpowiedni.
Cykl jest pełen odważnych, nierzadko prowokacyjnych scen erotycznych, które eksplorują ludzką seksualność i akt podglądania. Picasso często przedstawiał siebie w roli obserwatora, czasem klowna lub starca, który podziwia młode, piękne modelki. Jest to odzwierciedlenie jego własnych relacji z młodszymi kobietami mimo wieku.
Cykl 347 Picassa, ze względu na swoją tematykę i formę,
spotkał się z mieszanym, a często kontrowersyjnym przyjęciem, zarówno wśród
krytyków, jak i publiczności. W tamtych czasach, mimo że Picasso był już
uznanym artystą, ta otwartość i bezpośredniość, szczególnie u kogoś w jego
wieku, budziła szok i oburzenie u wielu odbiorców. Niektórzy krytycy
interpretowali te prace jako oznakę obsesji starca na punkcie seksu i młodości,
a nawet oskarżali Picassa o mizoginię.
W pewnych kręgach cykl był postrzegany jako przykład sztuki zdegenerowanej,
nieodpowiadającej na "poważne" tematy społeczne czy artystyczne.
Cykl 347 jest uważany za jedno z kluczowych dzieł późnego okresu twórczości Picassa, pokazujące jego niezłomną witalność, kreatywność i mistrzostwo w dziedzinie grafiki.
