Salvador DALI (1904-1989), Le rejet de la civilisation, (Odrzucenie cywilizacji) z cyklu Les Vitraux (Witraże),1974

Litografia barwna, papier welinowy Arches 65 x 48 cm (kompozycja);

nakład 250 egz. plus 15 egz. E.A. ( Epreuve d’artiste – dowód artysty); sygn. ołówkiem przez autora p.d. oraz uwierzytelniony l.d. „E.A”; Wydawca Jacques Carpentier&Simeon Weintrop (Editions Celami); druk litografii – Atelier Grapholith in Paris

Lit.: Ralf Michler, Lutz W. Löpsinger, Salvador Dali: Catalogue Raisonné of Lithographs and Wood Engravings 1956– 1980, Prestel Publishing Munich – New York 1995, nr kat. 1445;Albert Field raisonne 74-5.

Cykl mający oryginalny tytuł "Senza tempo, Les Vitraux, 24 temi dal surrealismo" (Ponad czasem,  Witraże, 24 tematy surrealistyczne), powstał w 1974 roku. Dali w 24 kompozycjach ukazał swoje surrealistyczne wizje dotyczące wielu aspektów życia ludzkiego. W 1979 roku w Watykanie został wydany album zawierający reprodukcje wszystkich 24 litografii cyklu, a Luigi Testaferrata poza obszernym omówieniem twórczości Dalego zamieścił interpretacje opowiedziane mu przez Salvadora Dali do każdej z 24 kompozycji Witraży.

Odrzucenie cywilizacji wg Dalego (słowa Salvadora Dali spisane przez L.Testaferrate)

  – ryba i dinozaur w pierwszych dniach świata. Trzy muzealne nogi (ale tak właśnie wydaje się nam prehistoria) idą w stronę zielonych krzewów trawy, w stronę świeżego początku życia: czekamy na moment niewiarygodnych cudów, kiedy łososie wyskoczą na ulice, a ocean będzie niebieską płachtą rozciągniętą na bardzo długich niciach południków – kiedy atomy powietrza, wody, ziemi i ognia połączą się w wielkiej pustce i powstanie delikatna sfera świata. Tutaj czas ginie, jak stopiony zegar, cywilizacja maszyn rozkłada się na dwa skrzydła fałszywej ważki, korona pustej rodziny królewskiej zostaje strawiona w czarnym ogniu. Rekwizyt jest potrzebny, aby rozpad wszystkiego został spowolniony o bardzo krótkie chwile. Ludzkość – znów dziewica, wymiotuje obrzydzenie do muszli klozetowej.