litografia, papier, 54 x 33 cm
Litografia, edycja limitowana, papier welinowy Arches 54 x 33 cm w świetle passe – partout o wym. 76 x 52 cm. Numerowana ołówkiem l.d.: CXXI/MM oraz sygnowana odręcznie pod kompozycją. Na dole sucha pieczęć– okrągła, „pod koroną G/DALI”; na odwrocie pieczęć fundacji: „Fundatio Gala-Salvador Dali” - logo Fundacji w kształcie łodzi żaglowej z liter G na żaglu. Oryginalny certyfikat wydawcy.
Kompozycja “Giant Flying Mocca Cup with an Inexplicable Five Metre Appendage” autorstwa Salvadora Dalí datowana na 1946 r. to surrealistyczne dzieło, które wyróżnia się swoją niezwykłą i marzycielską estetyką.
Centralnym elementem jest ogromny kubek mocca unoszący się w przestrzeni. To niecodzienne połączenie codziennego przedmiotu z surrealistycznym kontekstem może symbolizować niezwykłość i nieprzewidywalność rzeczywistości. Niezrozumiała pięciometrowa końcówka kubka dodaje tajemniczości.
Wielu badaczy twórczości Salvadore Dali dopatruje się w tym dziele fascynacji Dalego matematyką i złotym podziałem. Z podziału złotego prostokąta kompozycji można wyprowadzić złotą spiralę zaczynając od lewego górnego rogu.
Obraz jest typowym przykładem surrealizmu, nurtu artystycznego, który eksploruje granice świadomości, snów i irracjonalności. Dalí, jako wybitny surrealistyczny malarz, często łączył realistyczne elementy z fantastycznymi wizjami. Obraz jest utrzymany w stonowanych odcieniach brązu, zieleni i niebieskiego. To tworzy tajemniczą i melancholijną atmosferę.
“Giant Flying Mocca Cup with an Inexplicable Five Metre Appendage” to dzieło, które zachęca do odkrywania własnych interpretacji i wnikania w surrealistyczną rzeczywistość.
Salvador Dali (1904-1989) – Hiszpański malarz, grafik, dekorator, ilustrator i teoretyk malarstwa. Był czołowym przedstawicielem surrealizmu. W latach 1921-1926 uczęszczał do Akademii San Fernando w Madrycie. W 1926 r. wyjechał do Paryża, gdzie poznał m.in. P. Picassa i T. Tzarę. Związany był z G. Eluard, która była jego muzą. Przyjaźnił się z F.G.Lorca, L.Bunuelem i R. Albertini. Kilka lat przebywał w Ameryce. Od 1982 r. po śmierci swojej partnerki życiowej, wiódł życie w odosobnieniu. Dzięki indywidualnej metodzie twórczej (paranoicznokrytycznej) do swojej twórczości wprowadził atmosferę niezwykłości i fantastyki. Wprowadził wirtuozerską technikę graniczącą z iluzjonizmem.
