Sonia LEWITSKA (1882-1937), Polska w okowach

drzeworyt, papier, 38 x 25 cm,
sygn. na klocku d.: La Pologne Enchainee, ołówkiem: Z. Lewitska.
Stan zachowania: niewielkie ślady zagrzybienia.


Sonia LEWITSKA (1882-1937)
Malarka, drzeworytniczka i ilustratorka pochodząca z Podola. Należała do École de Paris. Naukę malarstwa rozpoczętą prywatnie w Żytomierzu i Kijowie kontynuowała od 1905 r. w paryskiej École des Beaux-Arts (gdzie zaprzyjaźniła się z R. Dufy'm) i u Jeana Marchanda, który został później jej drugim mężem. Zajmowali razem dawną pracownię Renoira, przez ścianę z Alicją Halicką. Od 1910 r. regularnie wystawiała. Przystąpiła do ugrupowania Section d'Or (1912). Cieszyła się uznaniem współczesnych krytyków i galerzystów (G. Apollinaire, B. Weill). Ilustrowała m.in. Wieczory na chutorze Gogola (we własnym tłumaczeniu) i Węża Valery'ego. Trzy śmiało czerpiące z folkloru, alegoryczne drzeworyty odnoszące się do walk o niepodległość Polski (1915) były jej pierwszymi pracami w tej technice.