Tadeusz Cieślewski (syn) (1895 - 1944 ), "Sień staromiejska", 1929

Stan zachowania
praca oprawiona

Literatura
Maria Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, poz. kat. 575

Biogram
Grafik, krytyk, teoretyk sztuki i pisarz. Studjował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie: grafikę u Władysława Skoczylasa, malarstwo u Tadeusza Pruszkowskiego, grafikę książkową u Ludwika Gardowskiego. Członek wielu ugrupowań i związków artystycznych, m. in.: Stowarzyszenia Artystów Grafików „Ryt", Związku Polskich Artystów Grafików, „Bloku Zawodowych Artystów" Plastyków, Grupy Artystów Grafików „Czerń i Biel". Był artystą niezwykle płodnym , często wystawiał w kraju i zagranicą, zdobywał liczne nagrody. Początkowo uprawiał różne techniki graficzne, później, prawie wyłącznie drzeworyt (około 200 prac). Ogłosił własną teorię tej dyscypliny sztuki: Drzeworyt w książce, tece i na ścianie - uwagi o graficznej rasowości drzeworytu, wydany Warszawie, w 1936 roku. Tworzył głównie kompozycje architektoniczne i symboliczne. Jego ulubionym motywem było warszawskie Stare Miasto. W ostatnim okresie twórczości wykonuje także portrety. Jest autorem wielu cykli i tek drzeworytniczych, np.: Dawne Miasto - teka drzeworytów warszawskich (1923), Fiorenza - 12 drzeworytów (1928), Księga Miasta - cykl linorytów (1932). Opracowuje również ilustracje i układy graficzne książek, m. in.: Pieśń o Rynku i zaułkach Or - Ota (Artura Oppmana), Na drogach Polski Hanny Mortkowiczówny, Szary brat Pii Górskiej. Ważną dziedzinę twórczości Cieślewskiego stanowią ekslibrisy. Jest on także autorem rozpraw z zakresu historii, teorii sztuki oraz krytyki artystycznej. Zajmował się także twórczością literacką.