drzeworyt,
papier; 22 x 20 cm (w świetle passe -partout).
Władysław Lam - malarz, grafik i krytyk sztuki urodzony w bośniackim Konjicu.
Już we wczesnym dzieciństwie zauważono u niego talent malarski. W latach
1912-1918 studiował w krakowskiej ASP (min. u Teodora Axentowicza, Józefa
Mehoffera). W 1925 był w Paryżu, skąd podróżował na południe Francji, gdzie
malował wiele studiów pejzażowych i widoków architektonicznych. W latach
międzywojennych wykładał rysunek na Wydziale Architektury Politechniki
Lwowskiej, a po II wojnie światowej na Politechnice w Gdańsku oraz w Szkole
Sztuk Pięknych w Sopocie. Był członkiem kilku ugrupowań artystycznych,
wystawiając m.in. z Cechem Artystów Plastyków „Jednoróg” i grupą „Nowa
Generacja”. Ponadto uczestniczył w licznych wystawach za granicą, m.in. w
międzynarodowej wystawie w „Sztuka i technika” w Paryżu (1937), w światowej
wystawie w Nowym Jorku (1939); wystawiał też w Brukseli (1926, 1929),
Sztokholmie (1927), Amsterdamie (1929), Filadelfii (1933), Hamburgu (1935), Monachium
i Tokio (1939), Berlinie 1947, Wiedniu (1949). W kraju miał kilka wystaw
indywidualnych. Był autorem książek i malarstwie. Malował pejzaże, martwe
natury, portrety i kompozycje figuralne. W jego wczesnych pracach widać
fascynację sztuką Wyspiańskiego, później artysta zainteresował się
doświadczeniami kubizmu, a z czasem i postimpresjonizmu. Twórczość lat
pięćdziesiątych wiąże się z nurtem abstrakcji aluzyjnej. Obok malarstwa artysta
zajmował się także grafiką.
