1 1/4 talara pośmiertnego, 1675, Brzeg; Aw: Popiersie w...

Jerzy Wilhelm (1672–1675), 1 1/4 talara pośmiertnego, 1675, Brzeg; Aw: Popiersie władcy lekko w prawo, GEORG WILHELM D G DVX SILESIÆ LIGN BREG & WOLAVIENS; Rw: Napis poziomy w 16 wersach, PIASTI / ET NARCIIÆ POLONIÆ...; Davenport 488, F.u.S. 1973; srebro, 54.8 mm, 32.66 g; efektowna moneta wybita dla upamiętnienia śmierci ostatniego Piasta, księcia Jerzego Wilhelma; mennicze wady krążka, ale ładnie zachowana i rzadka.
Jerzy Wilhelm, jedyny syn księcia brzesko–legnickiego Krystiana i Ludwiki z rodu Anhalt-Dessau, zapowiadał się na wyśmienitego władcę. Wobec śmierci (1663 i 1664) swoich stryjów Jerzego III Brzeskiego i Ludwika IV Legnickiego został jedynym spadkobiercą ojca. Młody książę, ostatni w linii męskiej Piast śląski, został wychowany w wierze kalwińskiej. Otrzymał staranne wykształcenie: uczył się filozofii, retoryki, jazdy konnej, fechtunku i tańca. Zdolny i obdarzony świetną pamięcią, znał kilka języków: obok polskiego, łaciny i niezbędnego niemieckiego, posługiwał się także włoskim, hiszpańskim i francuskim.
Do formalnego przejęcia władzy doszło 14 lutego 1675 roku, gdy Jerzy Wilhelm złożył hołd lenny cesarzowi Leopoldowi I.
Największą pasją księcia były polowania. W listopadowym dniu św. Huberta, patrona myśliwych, w 1675 roku, zorganizowano polowanie na jelenie. Było przejmująco zimno, książę nabawił się silnej gorączki i przeleżał parę dni w chłopskiej chacie we wsi Kościerzyce, gdzie dzieci chorowały na ospę, którą się zaraził. Przewieziony do zamku w Brzegu, zmarł rankiem 21 listopada, ukończywszy zaledwie 15 lat. Pochowano go w kościele św. Jana w Legnicy jako ostatniego przedstawiciela dynastii piastowskiej.