Konsekwencją przegranej wojny z Polską i Litwą jest wyraźne zepsucie się
pieniądza pruskiego. Zakon, zmuszony do płacenia bardzo wysokiego okupu
(100 000 kop groszy praskich),
podupada. Charakterystyczna dla szelągów Plauena jest słabsza jakość bicia i srebro niższej próby (pod koniec
panowania Plauena, wg. Waschinskiego, szelągi zawierały około 38%
czystego kruszcu).
Rzadsza odmiana z kulą nad obiema tarczami.
Ładny jak na tego panującego stan zachowania.