Filiżanka i spodek, Hoechst, 1749-53 r.

Höchster Porzellan-Manufaktur została założona w 1746 r. w oparciu o przywilej nadany przez elektora Moguncji Johanna Carla von Ostein. Fabrykę założyli Johann Christoph Göltz i Adam Friedrich von Löwenfinck. Przywilej dawał firmie monopol na produkcję porcelany na terenie rządzonym przez książęta-elektorów Moguncji. Fabryka była drugą z najstarszych manufaktur porcelany w Niemczech. Sygnaturą Hoechst stało się koło z herbu arcybiskupstwa Moguncji.

Początkowo produkowano tu tylko fajans, ale po 4 latach w 1750 r. przeprowadzono pierwszy wypał porcelany. W 1749 Löwenfinck został zmuszony przez Göltza do odejścia z firmy. Już w 1756 r. firma zbankrutowała. Aktywa fabryki przejął Johann Heinrich Maas i kontynuował produkcję.

Dwóch artystów miało dominujący wpływ na produkcję porcelany Höchst.  Laurentius Russinger pracował jako starszy modelarz w czasach, gdy firmą kierował Maas, a Johann Peter Melchior był związany z zakładem od 1768 r.