Karabela bojowa, XVII w.

dł. karabeli 910 mm, dł. głowni 785 mm, szer. u nasady 35 mm, gr. grzbietu u nasady 6 mm, masa karabeli 790 g

R ę k o j e ś ć otwarta, brak jelca z wąsami. Pochylona do przodu głowica w formie schematycznej głowy orlej widzianej z profilu. Trzon wykonany z dwóch okładzin drewnianych przynitowanych do trzpienia trzema poprzecznymi nitami z ozdobnymi rozetkami – brak trzech. Okładziny nacinane w szewrony. Głowica i gniazda na górne wąsy nabite ćwiekami. G ł o w n i a stalowa, o znacznej krzywiźnie, profilowana obustronnie bez progu w trzy wąskie bruzdy przygrzbietowe. Pierwsza sięga młotka pióra obosiecznego, dwie pozostałe sięgają prawie sztychu w linii grzbietu. Na wewnętrznym płazie, na wysokości zastawy, znaki płatnerskie styryjskich warsztatów: „zębate sierpy” oraz napis „GENOA”. Zneutralizowana korozja na całej długości.
stan zachowania: 4/3