Wymiary: 14 x 9 cm
Zdjęcie niezrealizowanego pomnika Stanisława Witkiewicza (1851-1915) z okresu dwudziestolecia międzywojennego projektowane przez nieznanego artystę.
Projekt wyróżnia się abstrakcyjną i modernistyczną formą, w której widoczne są subtelne nawiązania do stylu zakopiańskiego. Pomnik składa się z wysmukłego pionowego obelisku o geometrycznej, prostej formie, osadzonego na schodkowej podstawie, co nadaje mu monumentalny i ascetyczny charakter.
Kluczowym elementem kompozycji jest centralnie umieszczona, rzeźbiona forma przypominająca stylizowany ornament, mogąca symbolizować zarówno góralską snycerkę, jak i organiczne kształty inspirowane naturą. W dekoracyjnej strukturze można dostrzec odniesienia do tradycyjnych zdobień zakopiańskich, które Witkiewicz stosował w architekturze, choć tutaj są one syntetyczne i zgeometryzowane, zgodnie z modernistycznym podejściem do rzeźby.
Możliwe, że projekt ten został stworzony przez ucznia lub absolwenta Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, która od początku XX wieku kształciła artystów i rzemieślników w duchu stylu zakopiańskiego. Szkoła ta była centrum eksperymentów artystycznych i miejscem, gdzie młodzi twórcy łączyli tradycję z nowoczesnością, co może tłumaczyć awangardowy charakter tej koncepcji.
Projekt pomnika można interpretować jako próbę połączenia nowoczesnej, syntetycznej formy z ideą pomnika narodowego, oddającego hołd twórcy stylu zakopiańskiego w śmiałej, eksperymentalnej konwencji. Minimalistyczna bryła i surowość kompozycji mogą odzwierciedlać zarówno duchową siłę Witkiewicza, jak i jego wizję sztuki jako harmonijnego połączenia natury, tradycji i modernizmu.
Stanisław Witkiewicz (21 maja 1851 w Poszawszu - 5 września 1915 w Lovranie) – polski malarz, architekt, pisarz, teoretyk sztuki i krytyk, uważany za twórcę stylu zakopiańskiego, który stał się narodowym stylem w polskiej architekturze drewnianej. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu oraz w Monachium.
Jako artysta zasłynął pejzażami i scenami rodzajowymi inspirowanymi Tatrami i kulturą góralską. Jego działalność architektoniczna skupiała się na adaptacji tradycyjnych form podhalańskich do nowoczesnych potrzeb – przykładem jest słynna willa „Koliba” w Zakopanem. Witkiewicz był również aktywnym publicystą, promując idee odrodzenia sztuki narodowej.
Zmarł w 1915 roku w Lovranie (dzisiejsza Chorwacja), gdzie leczył się na gruźlicę, jego prochy spoczywają na cmentarzu na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. Ojciec Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego).
Stan jak na zdjęciach.
最近瀏覽過的
登錄以查看拍品列表
收藏
登錄以查看拍品列表