[WOJSKO Polskie - gen. Marian Spychalski w otoczeniu wojskowych i robotników w kopalni - fotografia sytuacyjna]. [...

[WOJSKO Polskie - gen. Marian Spychalski w otoczeniu wojskowych i robotników w kopalni - fotografia sytuacyjna]. [ok. 1960]. Fotografia form. 14x9 cm, nieznanego autorstwa.
Na odwrocie napis ołówkiem: "Spychalski Marian ok. 1960 r. minister obrony narodowej od 1963 marszałek Polski". Otarcia krawędzi, miejscowe zaplamienia.
M. Spychalski, ps. „Marek”, „Orka” (ur. 6 grudnia 1906 w Łodzi, zm. 7 czerwca 1980 w Warszawie) – polski działacz komunistyczny, w latach 1944–1952 poseł do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy (w październiku 1951 pozbawiony immunitetu). W 1945 założyciel Biura Organizacji Odbudowy Warszawy przekształconego w Biuro Odbudowy Stolicy[1]. W latach 1950–1956 więzień polityczny. W latach 1957–1972 poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji, członek Komitetu Centralnego i Biura Politycznego KC PZPR (1956–1970), przewodniczący Rady Głównej Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy, prezydent Warszawy (1944–1945), przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu (1968–1971) i przewodniczący Rady Państwa (1968–1970), członek tajnego Centralnego Biura Komunistów Polski przy Komitecie Centralnym WKP (b) od 11 lipca 1944[3], szef Sztabu Głównego Gwardii Ludowej (1942), szef Sztabu Głównego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego (1944), szef Głównego Zarządu Politycznego WP (1956), w 1949 minister odbudowy i budownictwa, minister obrony narodowej (1956–1968), marszałek Polski (mianowany 7 października 1963 – był ostatnią osobą, której nadano ten stopień), z wykształcenia i praktyki inżynier architekt. Budowniczy Polski Ludowej. (Wikipedia).