Litografia z serii „347 rycin”, papier welinowy Arches, wymiary : 19 x 26 cm w świetle podwójnego passe-partout, 30 x 38 cm w oprawie passe-partout, edycja limitowana, nienumerowana, data powstania ryciny „31.08.68. ś.g.
Cykl prac Pabla Picassa pod tytułem "347 rycin" to zbiór rycin, który został stworzony przez artystę w bardzo krótkim czasie, między 16 marca a 5 października 1968 roku, gdy artysta miał 87 lat, to jedno z najbardziej niezwykłych i płodnych przedsięwzięć w jego późnej twórczości. Seria składa się z 347 rycin i akwafort, które Picasso stworzył w ciągu zaledwie siedmiu miesięcy, co jest zdumiewającym osiągnięciem biorąc pod uwagę jego wiek.
W tym okresie życia Picasso czuł się absolutnie wolny od jakichkolwiek konwencji czy oczekiwań. Mógł tworzyć to, co chciał, w sposób, który uważał za najbardziej odpowiedni.
Cykl jest pełen odważnych, nierzadko prowokacyjnych scen erotycznych, które eksplorują ludzką seksualność i akt podglądania. Picasso często przedstawiał siebie w roli obserwatora, czasem klowna lub starca, który podziwia młode, piękne modelki. Jest to odzwierciedlenie jego własnych relacji z młodszymi kobietami mimo wieku.
Cykl 347 Picassa, ze względu na swoją tematykę i formę, spotkał się z mieszanym, a często kontrowersyjnym przyjęciem, zarówno wśród krytyków, jak i publiczności. W tamtych czasach, mimo że Picasso był już uznanym artystą, ta otwartość i bezpośredniość, szczególnie u kogoś w jego wieku, budziła szok i oburzenie u wielu odbiorców. Niektórzy krytycy interpretowali te prace jako oznakę obsesji starca na punkcie seksu i młodości, a nawet oskarżali Picassa o mizoginię.
W pewnych kręgach cykl był postrzegany jako przykład sztuki zdegenerowanej, nieodpowiadającej na "poważne" tematy społeczne czy artystyczne.
Cykl 347 jest uważany za jedno z kluczowych dzieł późnego okresu twórczości Picassa, pokazujące jego niezłomną witalność, kreatywność i mistrzostwo
