Friedensreich Hundertwasser, FÜR EINE ABFALLFREIE GESELLSCHAFT, 1991

57,5 x 81,0cm - offset barwny, złota folia, papier czarny

57,5 x 81 cm - wym. w świetle passe-partout

l.d.: HUNDERTWASSER . Heizbetriebe Wien . Fernheizwerk Spittelau

Friedrich Stowasser zaczął studia w Akademii wiedeńskiej w 1948, lecz po 3 miesiącach zarzucił je na rzecz intensywnego podróżowania po Europie (Włochy, Francja). Pozostał autodydaktą, na którego najsilniejszy wpływ we wczesnej młodości wywarła sztuka Gustava Klimta i Egona Schiele. Jego własny, charakterystyczny styl, będący połączeniem niespokojnej, nerwowej secesji tych dwóch antenatów z neoekspresjonizmem i abstrakcją typu informel, z którymi zetknął się w Paryżu, ukształtował się ok. 1949. W tymże roku zmienił nazwisko na Hundertwasser (imię w ostatecznym brzmieniu przyjął dopiero w 1961). W 1953 namalował pierwszą spiralę, odtąd stały motyw jego twórczości. Życie i kariera artysty upłynęły w nieustannych podróżach po całym świecie. W 1976, w związku z wystawą w warszawskim Muzeum Narodowym, odwiedził też Polskę. W trakcie tych podróży pracował i wystawiał, wygłaszał też odczyty, niekiedy połączone z akcjami artystycznymi. W 1959 zdobył nagrodę na V Biennale w Sao Paulo, w 1962 wystawiał na Biennale w Wenecji, w 1964 jego retrospektywie w Hanowerze towarzyszył pierwszy katalog oeuvre. Od 1968 na pokładzie żaglowca „Regentag” odbywał podróże po morzach Europy, a w 1973 popłynął po raz pierwszy do Nowej Zelandii, którą miał odtąd częściej odwiedzać. Na przełomie lat 70. i 80. zaczął propagować idee pacyfistyczne i ekologiczne, projektując emblematy, znaczki, plakaty, organizując akcje itp. W 1980 powstały pierwsze projekty architektoniczne „otwartego domu”, a w 1983 tzw. Domu Hundertwassera w Wiedniu – oba ukończone w 1986. Jego pełna rozmachu, dekoracyjna, ludyczna sztuka cieszyła się popularnością zarówno u publiczności, jak krytyków.