olej, deska, 41,1 × 32,3 cm
sygn.i dat. p.d.: „Kisling 1917”
Pochodzenie:
– kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany:
– „Kisling. Lśnienie Montparnasse’u”, Villa la Fleur, Konstancin-Jeziorna, 21 września 2024 – 30 marca 2025
Reprodukowany:
– Jean Kisling, „Kisling 1891–1953”, vol. I, Turin 1971, il. s.142
– J. Kisling, J. Dutourd, Kisling, Landshut, 1995, vol. III, p. 311, no. 30 (ilustr.)
– Artur Winiarski, „Kisling. Lśnienie Montparnasse`u”, katalog wystawy, Warszawa 2024, poz. kat. 132, s. 142
- Praca zostanie umieszczona w tomie IV oraz uzupełnieniach t. I, II, III katalogu
raisonné de l’oeuvre Mojżesza Kislinga (w opracowaniu przez p. Marca Ottavi)
„Kisling kochał życie, a życie kochało jego. Powiedział: na obrazie trzeba wyczytać radość, którą odczuwał artysta, gdy go malował”. (Artur Winiarski, „Kisling. Lśnienie Montparnasse`u”, katalog wystawy, Warszawa 2024, s.18)
Prezentowany obraz powstały w 1917 roku i jest przykładem wczesnego okresu twórczości Mojżesza Kislinga. Tytułowa Ville-d’Avray odnosi się do miejscowości i gminy we Francji, położonej w regionie Île-de-France. Znana z malowniczych jezior i otaczających je lasów, stała się popularnym motywem w malarstwie XIX i XX wieku. Uwieczniana m.in. przez Jeana-Baptiste-Camille’a Corota oraz malarzy impresjonistów. Ville d’Avray stała się dla Corota miejscem równie istotnym, jak dla artystów z Barbizon słynny Las Fontainebleau. Okolica była miejscem zamieszkania wielu osobowości kultury. Przyciągnęła między innymi Claude’a Moneta, Paula Hueta oraz historyka literatury, krytyka sztuki i poetę Pierre’a-Henri Simon’a. Scena uwieczniona przez Kislinga przedstawia fragment lasu, którego monumentalne pnie i dynamiczne plamy barwne nadają kompozycji ekspresyjny charakter. Kontrast kolorystyczny stanowią czerwony i czarny akcent ubioru dwojga spacerowiczów. „Wspaniałość tonów, które artysta z upodobaniem kontrastuje ze sobą, radość, która je zespala, potężny rytm, który je jednoczy”. (Artur Winiarski, „Kisling. Lśnienie Montparnasse`u”, katalog wystawy, Warszawa 2024, s. 20)