Warszawa 1936. Nakładem księgarni F. Hoesicka. 17x24,5 cm, str. XI, 652, (4), 685, (2) [komplet 2 tomów], czarno-białe fotografie na oddzielnych kartach, płócienna oprawa wydawnicza ze złoceniami. Stan dobry (wypłowiałe, lekko zaplamione grzbiety, pojedyncze przybrudzenia stron, niewielkie pęknięcia na przednich wyklejkach).
Wspomnienia Bogdana Hutten-Czapskiego (1851-1937), arystokraty i polityka pruskiego, związanego z wielkopolskim Smogulcem. Pełnił m.in. funkcję burgrabiego Zamku Cesarskiego w Poznaniu, kuratora Uniwersytetu i Politechniki Warszawskiej w czasie I wojny światowej oraz prezesa Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. Pochodził ze znanego rodu Czapskich herbu Leliwa, który od XIV wieku odgrywał dużą rolę w dziejach Rzeczypospolitej. Wychowany w międzynarodowym środowisku, kształcił się we Francji, Szwajcarii i Niemczech. Dzięki rodzinnym koneksjom miał dostęp do dworów europejskich i odegrał istotną rolę w nieoficjalnej dyplomacji niemieckiej, zwłaszcza w kontaktach z Watykanem. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1915-1918 wspierał rozwój warszawskich uczelni, zabezpieczał archiwa i uczestniczył w proklamacji Królestwa Polskiego w 1916 roku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości osiadł w Smogulcu, gdzie utworzył fundację wspierającą naukę polską i przekazał swoje dobra na rzecz Uniwersytetu i Politechniki Warszawskiej. Otrzymał doktoraty honoris causa obu uczelni. Zmarł w Poznaniu, pozostawiając bogaty księgozbiór i archiwum.