Ludomir Sleńdziński, PO KONCERCIE. PORTRET CÓRKI ARTYSTY, 1944

130,0 x 115,5cm - olej, płótno naklejone na sklejkę

PO KONCERCIE. PORTRET JULITY, CÓRKI ARTYSTY, 1944

 

wymiary w autorskiej ramie 133,5 x 118,5 cm

sygn. u dołu, pośrodku: NA | PAMIĄTKĘ PIERWSZEGO KON | CERTU | W DNIU 30 VI 1944 |

POŚWIĘCA CÓRCE JULICIE | LUDOMIR SLENDZINSKI | AUTOR WILNO 1944

 

we wszystkich narożnikach teksty informujące o programie koncertu:

– l.g.: I | BACH – | BUSONI | CHROMATI | /SCHE FANTA | SIE UND FU | GA | D-MOLL | GALUPPI | SONATA PER | CEMBALO | C-DUR

– p.g.: L. VAN | BEETHOVEN | APPASSIONATA | F. MOLL | OP. 57 | SCHMAN | PAPILLONS | D DUR | OP. 2

– l.d.: F. CHOPIN | MAZURKA | C-MOLL | OP. 24 | BALLADA | C-MOLL | OP 23 | ÉTUDE | No 2 | AS DUR | NOCTURNE | E-DUR | OP. 62 | No 2

– p.d.: F. LISZT | RHAPSODIE | HONGROISE | XIII

 

Literatura:

– Wystawa Zbiorowa Ludomira Ślendzińskiego oraz Wystawa Zespołu Artystów Krakowskich „NURT“, luty – marzec 1950, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Pałac Sztuki, Kraków 1950, s. 5, nr kat. 8;

– H. Dobrowolska, Prace Ludomira Slendzińskiego. Uzupełnienie do katalogu dzieł artysty opublikowanego w „Roczniku Muzeum Narodowego“, XVI, 1972 [w:] Ludomir Slendziński. Pamiętnik wystawy, Muzeum Narodowe Warszawa 1977, s. 74, nr kat. 11 [własność artysty].

 

Julita Anna Sleńdzińska (1927-1992), córka artysty, była wybitną pianistką i klawesynistką, a także – obok żony Ireny – jego ulubioną modelką. Portretował ją wielokrotnie – jako dziecko w wózeczku, dorastającą dziewczynkę, a później młodą kobietę. Julita od roku 1938 studiowała w Konserwatorium Wileńskim, w tym w latach 1941-1944 w klasie prof. Stanisława Szpinalskiego. Jej pierwszy publiczny koncert, uznany za egzamin dyplomowy, odbył się w Filharmonii Wileńskiej 30 czerwca 1944, jeszcze za okupacji niemieckiej. W jego programie znalazły się, m.in. utwory Chopina, a sam koncert dla wileńskiej społeczności był wydarzeniem o podniosłej, patriotycznej wymowie. Portret Julity jest pamiątką tego koncertu. Utrzymany w stylu art deco, malowany jest z wyczuwalną czułością i ojcowską dumą. Artysta podkreślił łagodne rysy twarzyczki młodziutkiej, siedemnastoletniej pianistki, jej wdzięczną sylwetkę, elegancką sukienkę i długie, rozpuszczone włosy, impastowo modelowane w farbie. Po latach, w swoim Pamiętniku, cyklu podwójnych obrazów opisujących najważniejsze wydarzenia z życia, malowanym w latach 1965-1967, umieścił także i ten portret Julity.

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Ludomir Sleńdziński (Wilno 1889-Kraków 1980) - malarz, rzeźbiarz i pedagog, czołowy przedstawiciel tzw. szkoły wileńskiej. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Petersburgu pod kierunkiem D.N. Kardowskiego. Jego dyplomową pracą był obraz Sielanka zakupiony w 1916 r. do zbiorów Akademii. Lata I wojny światowej spędził w Jekaterynowsku i Humaniu. Od 1920 r. mieszkał w Wilnie, gdzie był współzałożycielem i prezesem Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, a od 1925 r. profesorem malarstwa na Uniwersytecie. Kilkakrotnie wyjeżdżał do Włoch i Francji; podróżował także do Hiszpanii, Anglii, na Bliski Wschód i do Afryki. Od 1945 r. mieszkał w Krakowie prowadząc katedrę rysunku i rzeźby na Politechnice. Różnorodna twórczość artysty, ukształtowana w kręgu rosyjskiego neoklasycyzmu, nawiązująca zarówno do wileńskiego malarstwa I połowy XIX wieku, jak i renesansowej sztuki włoskiej, obejmowała kompozycje figuralne, portrety, malowidła ścienne i rzeźby.