Marian Bogusz, EROTYK XX, 1967

70,0 x 50,0cm - collage, płyta drewniana

sygn. flamastrem na odwr. na płycie l.g.: MARIAN BOGUSZ | „EROTYK XX“ | COLLAGE – 1967 (AALBORG) | 0.70 x 0.50

poniżej znak strzałki w bok, po lewej od sygnatury znak strzałki w górę

 

Marian Bogusz – założyciel legendarnej Galerii „Krzywe Koło“ i inicjator tak ważnych imprez w dziejach polskiej sztuki współczesnej, jak plenery w Osiekach czy Biennale Form Przestrzennych w Elblągu – propagował zdobycze rodzimej awangardy także na międzynarodowym gruncie. We wrześniu 1967 roku wziął udział w polsko-duńskim sympozjum rzeźbiarskim w Aalborgu, w ramach którego powstała monumentalna, metalowa forma przestrzenna odlana w lokalnej stoczni. Miesiąc później, w tamtejszej Galerii Gaade odbyła się wystawa obrazów artysty, gdzie zaprezentowano oferowany w niniejszym katalogu, abstrakcyjny erotyk. Jego kolażowa budowa – o klarownych, zróżnicowanych kolorystycznie i fakturowo podziałach – jest charakterystyczna dla dzieł twórcy z drugiej połowy lat 60. XX wieku.

 

Obraz wystawiany lub opisany:

– Wystawa indywidualna Mariana Bogusza, Galeria Gaade, Aalborg, X 1967;

– Marian Bogusz 1920-1980. Wystawa monograficzna, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, Poznań 1982, s. 170, poz. 179.

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Marian Bogusz (Pleszew w Wielkopolsce 25 IV 1920 - Warszawa 2 II 1980) po maturze w 1939 wziął udział jako ochotnik w kampanii wrześniowej. W latach 1941-19445 był więziony przez hitlerowców (obóz koncentracyjny w Mauthausen). Po wojnie osiadł w Warszawie. Do 1948 studiował w ASP w pracowniach prof. J. Cybisa i J. Sokołowskiego. Już w okresie studiów włączył się w życie artystyczne jako organizator różnorodnych jego form. Był współzałożycielem Klubu Młodych Artystów i Naukowców, działającego w latach1947-49, pierwszego w powojennej Warszawie ośrodka sztuki awangardowej. Na przełomie 1948/49 wziął udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. W 1955 wspólnie ze Zbigniewem Dłubakiem (którego poznał w Mauthausen) i Kajetanem Sosnowskim założył Grupę 55, uważaną za przeciwwagę ideową i artystyczną „Arsenału“. W tym samym roku związał się z Galerią Krzywe Koło, którą prowadził do 1965, tworząc z niej ważny ośrodek ruchu „nowoczesnych“. W 1963 był inicjatorem Plenerów Koszalińskich w Osiekach, które przez kolejnych 15 lat osiągnęły rangę czołowych międzynarodowych spotkań artystów i naukowców w Polsce. Malarstwo Bogusza przeszło drogę od surrealistycznych kompozycji abstrakcyjnych z lat 40., poprzez figuratywne, symboliczne przedstawienia z okresu Grupy 55 (inspirowane teatrem Bertolta Brechta, muzyką, nauką itp.) do utrzymanych w dyscyplinie abstrakcji geometrycznej prac z dojrzałego okresu lat 60. i 70. Równolegle z malarstwem i wspomnianymi doświadczeniami z zakresu form przestrzennych w otwartej przestrzeni, Bogusz od początku zajmował się scenografią teatralną, realizując wiele przedstawień w teatrach całej Polski. Był współautorem oprawy plastycznej imprez, pawilonów wystawowych, monumentalnych dekoracji (np. fryz ceramiczny na Stadionie X-lecia w Warszawie). Pisał, wygłaszał referaty, wielokrotnie występował jako spiritus movens artystycznych debat.