Andrzej Szewczyk, PISTACJOWY EROTYK, 1992

31,0 x 22,0cm - łupiny pistacji, enkaustyka, użyta koperta, płyta

sygn. na odwr. na płycie różową kredką: Pistacjowy | erotyk | 1992 | Andrzej | Szewczyk

w l. górnym rogu: 16 [w kółku]

 

Pochodzenie: Galerie Ucher, Kolonia.

 

W latach 90. Andrzej Szewczyk pracował nad cyklem Erotyki Tekst Pistacjowy, w którym malarskim tworzywem były łupiny pistacji, enkaustyka, użyte koperty pocztowe – lub rzadziej – pudełka po cygarach i stare, drewniane deski do prasowania. Kompozycje obrazowe przypominały zapisane kartki papieru. Miały pionowy format, a skorupy orzechów przyklejone do podłoża układały się w charakterystyczny rodzaj pisma, którego kolor, wielkość i „dukt“ miały określone znaczenie. [Łupina] przytwierdzona do kartki papieru w towarzystwie innych łupin zostaje użyta jako „litera“ współtworząca pewien tekst (...) Skorupa orzecha i skorupa litery mówią: jesteśmy znakiem, śladem, którym należy się udać po to, by dotrzeć do tego, co prawdziwe (znaczenie) lub smaczne i pożywne (owoc). (T. Sławek, Bez. Teksty pistacjowe Andrzeja Szewczyka [w:] Andrzej Szewczyk – Prace z kolekcji współczesnej sztuki polskiej Muzeum Górnośląskiego, Bytom 2007, s. 208)

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).

Andrzej Szewczyk (Szopienice k. Katowic 1950 - Cieszyn 2001) pod koniec lat 60. związany był z krakowskim środowiskiem artystycznym skupionym wokół Galerii Krzysztofory, zawarł przyjaźnie z Krzysztofem Niemczykiem i Tomaszem Wawakiem. W latach 1974-78 studiował Wychowanie Plastyczne na Uniwersytecie Śląskim. Od r.1977 stale współpracował z warszawską Galerią Foksal, gdzie wielokrotnie wystawiał. Na stałe zamieszkał we wsi Kaczyce Górne. Jego różnorodna twórczość inspirowana poezją i literaturą prowokowała widza do własnych skojarzeń. Wypowiadał się językiem wizualnym a także pisanym. Na początku lat 80. tworzył też instalacje ze ścinek kredek i ołówków, zaś jego późniejsze realizacje nabierają bogatszych treści. Był przedstawicielem sztuki konceptualnej. Wernisażu ostatniej, osobiście konsultowanej z organizatorami wystawy swoich prac w poznańskiej Galerii Muzalewska nie doczekał. Zmarł na krótko przed jej uroczystym otwarciem.