Wymiary: 26,5 x 19,5 cm
sygnowany i datowany l.d.: 'M. Ewa Łunkiewiczowa 1930'
Pochodzenie
kolekcja Stanisława Chmielowskiego
galeria Skowron, Poznań 2005 r
kolekcja prywatna, Polska
Rempex, czerwiec 2018
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
CBWA Warszawa, Zachęta styczeń 1969
Muzeum Sztuki Łódź, 13.12.1995 – 24.03.1996
Literatura
Maria Ewa Łunkiewicz-Rogoyska (1895-1967). W setną rocznicę urodzin, katalog wystawy pod red. J.Ładnowskiej i Jadwigi Janik, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 1995
Maria Ewa Łunkiewicz-Rogoyska. Wystawa malarstwa, katalog
wystawy, red.Hanny Ptaszkowskiej i Barbary Mitschein, ZPAP CBWA Warszawa 1969
Biogram
W 1930 ponownie wyjechała do Paryża, gdzie rozszerzyła te kontakty o grupy „Abstraction-Création” i „Cercle et Carré”. W 1931 miała pierwszą wystawę indywidualną w Salonie Czesława Garlińskiego w Warszawie, w 1932 wzięła udział w jednej z najważniejszych manifestacji polskiej awangardy konstruktywistycznej – wystawie „Nowa Generacja” we Lwowie i Łodzi. W czasie II wojny światowej straciła niemal cały swój dorobek artystyczny. Po wojnie, blisko zaprzyjaźniona od lat międzywojennych z H. Stażewskim, dzieliła z nim pracownię, która stała się żywym ośrodkiem sztuki nowoczesnej i miejscem spotkań artystów i krytyków. Była również związana z kręgiem M. Białoszewskiego, współpracowała z Teatrem na Tarczyńskiej. Po 1955 wystawiała w Galerii Krzywe Koło M. Bogusza, gdzie miała wystawę indywidualną w 1962. Uczestniczyła w Wystawie Malarstwa w cyklu „Polskie Dzieło Plastyczne w XV-lecie PRL”, Muzeum Narodowe, Warszawa 1961, I Plenerze Koszalińskim, Osieki 1963, I Sympozjum „Złotego Grona”, Zielona Góra 1965.
