Olgierd Truszyński (1931-2020), LEŻĄCY, 1977/1995

brąz, długość: 56 cm, szerokość: 23,5 cm, wysokość: 23 cm
rzeźba z wymiennym modułem

Olgierd Truszyński od 1950 roku studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu.
W 1955 roku przeprowadził się do Warszawy i kontynuował studia na warszawskiej ASP. W 1956 roku uzyskał dyplom w pracowni prof. Mariana Wnuka.

Na początku tworzył rzeźby figuratywne - syntetycznie ujęte postaci „Cyrkowców”, „Żonglerów”, „Tancerek”. W latach 60. zaczął łączyć figurację z abstrakcją („np. „Domniemany” 1967; „Rozmowa”, 1967; „Kobieton lecąc I”, 1969). W kolejnych dekadach powstawały kompozycje czysto abstrakcyjne o metaforycznej treści („Adoracja”, 1974; cykle: „Bramy”, „Schody”). Tworzył w różnych materiałach (brąz, gips, drewno, ceramika), wykonując obiekty różnej wielkości (od rzeźb trzymetrowej wysokości po małe formaty, jak np. „Mykeny III”, 1987, 21 cm).

Prezentowana rzeźba wpisuje się w poszukiwania łączące kompozycję abstrakcyjną z motywami figuratywnymi. W latach 70. Truszyński tytułował niektóre ze swoich prac, wyraźnie wskazując na akcję lub trwanie: „Pełzając” (1972), „Stojąc” (1974), „Kobieton rodząc” (1970), „Kobieton trwając” (1971) „Kobieton celebrując” (1972). W 1973 roku artysta wyjaśniał: „Stosunek mój do rzeczywistości jest jednak afirmujący [...]. Pewnie, że rzeczywistość niesie ze sobą rzeczy niemożliwe i tragiczne, ale chcę przecież w miarę swych zwykłych możliwości rejestrować i przetwarzać sprawy, które budzą mój podziw: trwanie, a równocześnie ruch, działanie. Staram się dochodzić w swej rzeźbie do znaku, symbolu, który niewiele pokazując, potrafi jednak przekazać wewnętrzne powody tych działań”.

Po niemal dwóch dekadach rzeźbiarz powrócił do „Leżącego”, zastępując wyraźnie wymodelowaną ludzką figurę formą abstrakcyjną, wygięciem tylko przypominającą sylwetkę człowieka („Leżący /później/”, 1995).

Artysta miał wiele wystaw indywidualnych, był także uczestnikiem licznych ekspozycji zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. W 1964 roku na międzynarodowym plenerze w Sankt Margarethen w Austrii zrealizował rzeźbę „Znak kultury (Kontrasty)”. W 1998 roku Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku wydało monografię twórczości Truszyńskiego (L. Wilkowa, J. Wasilewska-Dobkowska, Olgierd Truszyński, seria: Monografie Rzeźbiarzy Polskich, Orońsko 1998).