Akt 5 Listopada 1916 r.] Gazeta Polska. Dziennik polityczno-społeczny z 6 listopada 1916 r. Dąbrowa Górnicza. Nr 307. Rok II. "Do mieszkańców lubelskiego jeneralnego gubernatorstwa!"
S. 4, (1). Wys. 48 cm. Podklejenia marginesów, ślady po złożeniu, drobne naddarcia.
Dołączona drukowana odezwa Komitetu Obywatelskiego m. Dąbrowy, mówiące o spełnieniu marzeń narodu - ogłoszeniu Polski jako samoistnego państwa "z własną monarchią dziedziczną, z własną armią i własnym ustrojem konstytucyjnym".
Na stronie pierwszej odezwa Jeneralnego Gubernatorstwa skierowana do mieszkańców lubelskiego jeneralnego gub. dotyczące utworzenia samoistnego Królestwa Polskiego.
listopada 1916 w wyniku konferencji w Pszczynie władze niemieckie i austro-węgierskie wydały proklamację, z podpisami swych generalnych gubernatorów von Beselera i Kuka, zawierającą obietnicę powstania Królestwa Polskiego, pozostającego w niesprecyzowanej „łączności z obu sprzymierzonymi mocarstwami”. W akcie tym nie określono granic przyszłej monarchii, a jej status wyrażało słowo „samodzielne” zamiast „niepodległe”, co nie satysfakcjonowało m.in. polskich działaczy narodowych na Śląsku, którzy uznali ogłoszenie tego aktu za działanie pozorne. Dokument ten zawierał natomiast sformułowania dotyczące utworzenia armii polskiej.
Po bitwie pod Kościuchnówką, w której I Brygada Legionów Polskich walcząca po stronie Austro-Węgier zapobiegła przerwaniu frontu przez wojska rosyjskie, generał Erich Ludendorff, generalny kwatermistrz Armii Cesarstwa Niemieckiego, napisał list do władz w Berlinie, postulując utworzenie zależnego od Niemiec państwa polskiego i zbudowanie polskiej armii. Jego zdaniem mogło to dać Niemcom zwycięstwo na froncie wschodnim. Wydanie aktu wiązało się z faktem, że przedłużająca się I wojna światowa zmusiła państwa centralne do próby wykorzystania na swoją rzecz zasobów mobilizacyjnych Królestwa Kongresowego. [wikipedia.pl]