August Zamoyski, AKT, 1924

24,9 x 20,6cm - ołówek, papier ołówek, papier, 24,9 x 20,6 cm (w świetle passe-partout)

sygn. p.d.: Zamoyski | 24

Na odwrociu przy dolnej krawędzi (ołówek): własn. Z. Kossakowskiej, w górnej części numer: 4.

Na tzw. zaplecku nalepka: AUGUST ZAMOYSKI | Akt, 1924 | ołówek | wł. Zofia Kossakowska-Szanajca, Warszawa.

Pochodzenie:

Zofia Kossakowska-Szanajca (1927-2010), z której kolekcji pochodzi oferowany rysunek, była historyczką sztuki, autorką albumu August Zamoyski (1974) oraz katalogu wystawy zorganizowanej z okazji setnej rocznicy urodzin A. Zamoyskiego (MNW, 1993).

Obraz wystawiany i reprodukowany:

– August Zamoyski 1893-1970. Wystawa monograficzna w stulecie urodzin artysty, kat. oprac. Z. Kossakowska-Szanajca, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1993, nr kat. 111, s. 65, il.;

– I. Jakimowicz, B. Brus-Malinowska, Formiści, kat. wyst., Muzeum Narodowe w Warszawie, wyd. Arkady, Warszawa 1985, nr kat. 1245, s. 80.

Datowany na rok 1924 rysunek powstał w momencie przełomowym dla artysty. W latach 1918-1923, zafascynowany futuryzmem i kubizmem Zamoyski współtworzył wraz z Leonem Chwistkiem, Tytusem Czyżewskim i Stanisławem Ignacym Witkiewiczem grupę formistów (początkowo pod nazwą Ekspresjoniści Polscy). W roku 1923 w spektakularny sposób zerwał z awangardą. W roku 1924 wyjechał do Paryża, gdzie pod wpływem nowych prądów, został klasycystą. Zaczął tworzyć formy bardziej realistyczne, syntetyczne, o monumentalnej hieratyczności. Głównymi tematami jego dzieł stały się wówczas akt i portret kobiecy.

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

August Zamoyski (Jabłoń 1893 – Saint-Clar-de-Riviere 1970) - jeden z najwybitniejszych artystów polskich XX w., obok Xawerego Dunikowskiego - najbardziej znany rzeźbiarz polski 1. połowy XX w. Pochodził z rodziny arystokratycznej - był 12. potomkiem po mieczu ordynata zamoyskiego, Stanisława Kostki Zamoyskiego (1775-1856).

Studiował rysunek w Lewin-Funke Schule w Berlinie oraz rzeźbę w Kunstgewerbeschule w Monachium. Po powrocie do kraju współtworzył wraz z Witkacym, Leonem Chwistkiem i Tytusem Czyżewskim grupę Ekspresjoniści Polscy - pierwsze polskie ugrupowanie awangardowe. Od 1923 roku przebywał głównie we Francji, w latach 1940-1955 mieszkał w Brazylii. Tam też prowadził szkoły rzeźby w Rio de Janeiro i Sao Paulo. W 1941 roku został mianowany przez prezydenta Brazylii Getúlio Vargasa profesorem Szkoły Sztuk Pięknych w Rio de Janeiro. W roku 1955 osiadł we Francji.

Początkowo tworzył w nurcie ekspresjonizmu, kubizmu i futuryzmu, podejmując śmiałe eksperymenty. Był pierwszym Polakiem, który w 1. poł. XX w. zaczął tworzyć rzeźby zbliżone do symultanicznego dynamizmu U. Boccioniego. W tym czasie działał również na polu teatru; wraz z żoną, tancerką Ritą Sacchetto współtworzył spektakle futurystyczne. Około roku 1925 artysta zerwał z awangardą i zwrócił się ku sztuce figuratywnej. Wypracował własny monumentalno-klasycyzujący styl, bazujący na realizmie z daleko posuniętą syntezą form. W końcu lat 40. pojawiły się w twórczości Zamoyskiego treści metafizyczno-symbolistyczne, zaś forma stała się ekspresyjna i dynamiczna.