Tytuł: "1) Grób Adama Mickiewicza na Montmorency pod Paryżem, rysował na miejscu P. Merwart. - 2) Grób Artura Grottgera na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, według fotogramu E. Trzemeskiego rysował J. Maszyński. - 3) Grób Stanisława Moniuszki na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, rysował z natury J. Eysmond. - 4) Grób Zygmunta Krasińskiego w Opinogórze (trumna trzecia, czarna), rysował na miejscu M. Kotarbiński. - 5) Grób Fryderyka Szopena na Pére Lachaise w Paryżu, według szkicu T. Axentowicza rysował F. Brzozowski. - 6) Grób Juliusza Słowackiego na Montmartre w Paryżu, według szkicu T. Axentowicza rysował F. Brzozowski."
Autor: 1) wg Pawła Merwarta; 2) wg Edwarda Trzemeskiego; 3) wg Józefa Ejsmonda; 4) wg Miłosza Kotarbińskiego; 5) i 6) wg Feliksa Brzozowskiego na podstawie Teodora Axentowicza
Opis przedmiotu:
Uwagi: Zachowana cała karta (podwójna karta wydawniczo złożona). Ilustracji nie towarzyszył tekst w numerze. Ilustracja stanowi kompozycję grobów wybitnych Polaków.
- Fryderyk Franciszek Chopin (Frédéric Chopin, Fryderyk Szopen) (22.02. albo 1.03.1810 Żelazowa Wola pow. Sochaczew - 17.10.1849 Paryż) najwybitniejszy polski kompozytor i pianista, wybitny przedstawiciel romantyzmu. W latach 1826-1829 był studentem warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki u Józefa Elsnera, od września 1831 roku mieszkał we Francji; zob. Polski słownik biograficzny (PSB) t. 3 ss. 420-426 i inne materiały.
- Stanisław Moniuszko (5.05.1819 Ubiel (Białoruś) - 4.06.1872 Warszawa) znany polski muzyk, kompozytor, dyrygent, pedagog. W latach 1837-1840 studiował w Singakademie w Berlinie pod kierunkiem jej dyrektora Carla Friedricha Rungenhagena, gdzie również powstały pierwsze kompozycje S. Moniuszki. Zamieszkał w Wilnie, gdzie był stałym dyrygentem teatru wileńskiego. W dniu 1.01.1858 w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się premiera jego największego dzieła opery "Halki" i tegoż roku przeniósł się na stałe do Warszawy, gdzie również w tym teatrze w 1865 miała premierę kolejna wielka opera autora "Straszny dwór". Autor licznych pieśni, operetek, baletów i oper, czołowy obok F. Chopina przedstawiciel romantyzmu w muzyce polskiej. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie; zob. Polski słownik biograficzny (PSB) t. 21 ss. 655-658.
- Adam Mickiewicz (24.12.1798 Zaosie albo Nowogródek - 26.11.1855 Stambuł) najwybitniejszy polski poeta, czołowy przedstawiciel romantyzmu, także działacz polityczny, publicysta, tłumacz, filozof, działacz religijny, mistyk i wizjoner, organizator i dowódca wojskowy, profesor wyższych uczelni. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim 1815-1819, potem uczył w szkole powiatowej w Kownie. Był jednym z założycieli i aktywnym działaczem tajnego patriotycznego Towarzystwa Filomatów, aresztowany wraz z grupą przyjaciół został uwięziony w klasztorze bazylianów w Wilnie 1823-1824. Lata 1824-1829 spędził na przymusowym osiedleniu w centralnej Rosji, w Odessie, Moskwie i Petersburgu. W 1829 wyjechał w podróż po Europie zwiedzając Niemcy, Szwajcarię i Włochy. Od 1832 mieszkał w Paryżu (z przerwą na pobyt w Lozannie, gdzie był profesorem w Akademii Lozańskiej 1838-1839 wykładając literaturę łacińską i pobyt w Rzymie w 1848), gdzie w latach 1840-1844 był wykładowcą literatury słowiańskiej w Collège de France w Paryżu. W 1834 ożenił się z Celiną Szymanowską z którą miał sześcioro dzieci. W 1841 poeta związał się z Andrzejem Towiańskim i jego kręgiem, w 1848 tworzył Legion Polski w Rzymie, w okresie wojny krymskiej w 1855 podjął próbę sformowania Legionów Polskich do walki z Rosją. W tym celu przybył do Stambułu we wrześniu 1855, gdzie zmarł. Został pochowany we Francji na polskim cmentarzu w Montmorency. W 1900 trumnę uroczyście przeniesiono do sarkofagu w katedrze wawelskiej. Uznany za wieszcza narodowego, autor ogromnej i zróżnicowanej twórczości literackiej początkowo klasycystycznej, potem ceniony za twórczość romantyczną; zob. Polski słownik biograficzny (PSB) t. 20 ss. 694-706
Literatura: Grajewski 1972: 1) poz. 10409; 2) nie notuje; 3) poz. 3400; 4) poz. 7559; 5) i 6) poz. 1838
Dodatkowe informacje:
Stan zachowania:
Pozycja w stanie więcej niż dobrym, w miejscu wydawniczego złożenia i jednocześnie wyjęcia z oprawy dość znaczne perforacje i ubytki, karta nieznacznie poplamiona
Gradacja stanu zachowania:
- stan idealny: (6) bez wad, bez śladów używania, jak nowy
- bardzo ładny: stan prawie idealny (+5), bardzo nieznaczne wady, niemalże jak nowy (nieużywany)
- ładny: stan bardzo dobry (5), bardzo nieznaczne, w zasadzie nieistotne wady
- dość ładny: stan - bardzo dobry (-5), mało istotne, nieznaczne wady
- więcej niż dobry: stan pomiędzy bardzo dobrym a dobrym (4/5), dość nieistotne, niezbyt znaczne wady
- co najmniej dobry: stan co najmniej dobry (+4), niezbyt istotne wady
- dobry: stan dobry (4), dość istotne wady
- mniej niż dobry: stan -dobry (-4), istotne wady
- więcej niż dostateczny: stan pomiędzy dobrym a dostatecznym (3/4), bardzo istotne wady
- co najmniej dostateczny: stan co najmniej dostateczny (+3), dość słaby stan, wyjątkowo istotne wady, prawie destrukt
- dostateczny: stan dostateczny (3), słaby stan, duże wady karty, w zasadzie destrukt
Ocena stanu zachowania i niektóre inne elementy opisu mają pewne cechy subiektywności, ale dokonujemy je z naszą najlepszą wiedzą i możliwie największą rzetelnością, w razie wątpliwości proszę kierować się skanem obiektu lub prosimy o kontakt.
