Goci, naśladownictwo "aureusa", złoto, koniec III-IV w., nieokreślona mennica na terenach dzisiejszej Ukrainy.
Av. Głowa rzymskiego władcy (cezara) bez nakrycia, w lewo, otok perełkowy. Pseudo-legenda HOTXSCIAC - SEXKVISCI (część znaków odwrócona lustrzanie).
Rv. Akcesoria kapłańskie - czerpak (simpulum), pastorał (lituus), dzban (guttus), kropidło (aspergillum), nóż (secespita). Pseudo-legenda ZHIIICO[?]NT
Złoto, 5,37 g, 19,0 mm, oś 11 g. Na godz. 12 okrągły otwór wykonany od strony awersu. por. RIC III s.79 nr 424d (A.Pius dla Marka Aureliusza cezara, lata 140-144, legendy AVRELIVS CAESAR AVG PII F COS / PIETAS AVG) i RIC IV.1 s.212 nr 3 (Septymiusz Sewer dla Karakalli cezara, 196 r., legendy M AVR ANTONINVS CAES / SEVERI AVG PII FIL
Stan II-
Prezentowany okaz należy do grupy naśladownictw barbarzyńskich kojarzonych z plemionami germańskimi, a konkretnie z Gotami zamieszkującymi od połowy III w po Chr. obszary dzisiejszej Ukrainy. Charakteryzują się one dużą swobodą w interpretowaniu oryginałów, którymi były różne rzymskie monety imperialne i prowincjonalne, a niewykluczone, że i greckie, tak złote, jak i brązowe. Spotyka się egzemplarze bardzo podobne do oryginalnych emisji, także pod względem metrologicznym (np. aureusów), które można wręcz nazwać kopiami. Są jednak też takie, na których warstwa ikonograficzna została przetworzona tak dalece, że trudno wskazać, czym twórcy danego naśladownictwa się inspirowali. Niewątpliwie niektóre typy takich naśladownictw powstawały w oparciu o wcześniej już wykonane imitacje, a nie bezpośrednio z dostępnych wówczas monet rzymskich . Ponadto zostało dowiedzione, że motywy awersu i rewersu mogły zostać powzięte z dwóch różnych typów monet, niekoniecznie zgodnych ze sobą pod względem chronologicznym czy terytorialnym. To co łączy te różnorodne numizmaty w jedno zjawisko kulturowe jest ich występowanie na terenach niegdyś zajętych przez plemiona gockie, zastosowanie złota jako surowca oraz przystosowanie do zawieszania, poprzez wykonanie otworu i/lub doczepienie uszka. Sugeruje to, że mamy do czynienia raczej z ozdobami, symbolami prestiżu czy amuletami, niż z regularnym pieniądzem germańskim.
Na awersie przedstawianej monety widnieje głowa młodocianego władcy rzymskiego o kędzierzawych włosach, bez wieńca. Prawdopodobnie najbliższym pierwowzorem jest tu młody Marek Aureliusz z początkowego okresu kiedy był cezarem Antoninusa Piusa (139-161). Niestety "legendy" będące ciągiem liter łacińskich zestawionych bez sensu, nie mogą tego potwierdzić. Natomiast przedstawione na rewersie akcesoria (atrybuty) kapłańskie sugerują, że faktycznie prototypem tej imitacji był aureus z lat 140-144 po Chr. z legendą PIETAS AVG. W tym przypadku mamy do czynienia z naśladownictwem, które relatywnie wiernie skopiowało obydwa przedstawienia z oryginalnej monety, czego nie można powiedzieć o warstwaie tekstowej, która uległa całkowitemu zniekształceniu.
