[HERBERT Zbigniew]. Odręczny list Zbigniewa Herberta do niewymienionych z nazwiska Haliny i Zdzisława Najderów, dat. 1 IV 1968 w Paryżu.
Rękopis dwustronny na ark. 27x21 cm. Przepraszając za długie milczenie Herbert informuje, że dwa dni wcześniej ożenił się z Kasią (Katarzyną Dzieduszycką). Ślubu "miłościwie udzielił nam konsul Mickiewicz. Słowackiego nie było, znamy zresztą te drażliwości wieszczów". Poeta podaje datę 27 III, kalendarium życia i twórczości umiejscawia to wydarzenie dwa dni później. Wylicza osoby obecne wówczas w konsulacie (m.in. siostrę panny młodej Teresę, "Jasia" Lebensteina, Romków Zaleskich, dwóch ubeków). "Poszło wcale nieźle, tylko te kobiety [...] były jakieś smutne". Wspomina o kłopotach paszportowych żony i swoich, gdyż dokumenty są "alibo nieprzedłużone, alibo zadrukowane". Druga część listu poświęcona jest "sprawom polskim". Nie podziela przekonań Najdera, że należy bezpośrednio zaprotestować przeciwko antysemickim działaniom władz: "uważam pisanie listu otwartego (otwartego do kogo? czego?) za beznadziejne". I apeluje: "Zdzisławie Druhu, Harcerzu, Przyjacielu - proszę a nawet wymagam - opanuj się". Uważa, że w Polsce brak jest ośrodków myśli politycznej, a działania grupy Michnika, Kuronia i Modzelewskiego, "mętnego" Kołakowskiego i tzw. rewizjonistów postrzega jako "żałosny spektakl". Druga część listu ze skreśleniami dopiskami, poprawkami (co w korespondencji Herberta rzadko spotykane). Ślady złożenia, stan bardzo dobry.
Z. Herbert (1924-1998) - poeta, eseista, dramatopisarz, autor słuchowisk, poważny pretendent do Literackiej Nagrody Nobla. Kawaler orderu Orła Białego.