Wlastimil Hofman (1881 Praga - 1970 Szklarska Poręba), Autoportret, 1923 r.

olej, sklejka, 62,5 × 47,5 cm
sygn. wraz z dedykacją l. g.: „Dr St. Kobiele na pamiątkę 1923/w dowód serdecznej przyjaźni Wlastimil Hofman”

Proweniencja:
– Aukcja Sztuki Dawnej, Desa Unicum, 16.04.2009, poz. 35
– aukcja Dzieł Sztuki, Polswiss Art, 13.12.2009, poz. 19
– kolekcja prywatna, Polska

Hofman, portrecista, tworzył również bardzo wiele autoportretów. Podobnie zresztą jak jego mistrz – Jacek Malczewski, u którego Wlastimil Hofman uczył się podczas studiów w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1895–1899. „Analizując je (autoportrety) można zauważyć, że oprócz dążenia do przedstawienia własnej osobowości i rożnych stanów psychicznych, wyraźnie czytelna jest chęć przedstawienia siebie jako „wybranka muz”, natchnionego artysty.” (K. Kułakowska, [w:] „Obrazy Wlastimila Hofmana z kolekcji polskich i czeskich”, Jelenia Góra, Szklarska Poręba 2003, s. 18.). Współcześni Hofmana pisali „Głęboka poezja i szczery liryzm przepaja każde jego dzieło. Polot i bujność talentu Hofmana pozwala mu różnorodne rozwiązywanie tego samego tematu, na sięganie do treści o najszerszym zakresie („Ilustrowany Kurier Codzienny”, 28 września 1925 r, [w:] B. Czajkowski, „Portret z pamięci”, Ossolineum 1970, s. 140.)