Szpanga składająca się z trzech odznaczeń, Znaku Orderu Świętej Anny, Medal za stłumienie Powstania Styczniowego 1863-64 (Za Uśmierzenie Polskiego Buntu) oraz medalu za Wojnę Krymską 1853-56.
Znak Odznaczenia Orderu Świętej Anny – nagroda dla podoficerów i szeregowych armii rosyjskiej, w formie srebrnego, pozłacanego medalu z czerwonym znakiem orderu. Ustanowiony 12 listopada 1796 roku przez cara Pawła I, początkowo był przyznawany żołnierzom, którzy odbyli 20 lat nienagannej służby. Odznaczeni byli zwolnieni z kar cielesnych. Pierwsze nadania miały miejsce 1 listopada 1797 roku, a w samym 1797 roku wyróżniono aż 6042 osoby. Do 1807 roku medal ten był używany także do nagradzania za zasługi bojowe, aż do wprowadzenia Krzyża św. Jerzego. W 1864 roku zmieniono zasady – zaczęto przyznawać go „za szczególne zasługi niebojowe”, np. schwytanie groźnego przestępcy. W 1888 roku przywrócono możliwość nadania go za długoletnią służbę (10 lat służby ponad normę dla podoficerów). Odznaczeniu często towarzyszyła jednorazowa nagroda pieniężna (10–100 rubli). Wersja bez wstążki i bez wypłaty była przyznawana za 10 lat nienagannej służby w stopniu podoficerskim. Nagroda została zniesiona w grudniu 1917 roku.
Medal „Za Uśmierzenie Polskiego Buntu” (ros. Медаль «За усмирение польского мятежа») był odznaczeniem Imperium Rosyjskiego ustanowionym dla nagrodzenia uczestników tłumienia powstania styczniowego z lat 1863–1864. Odznaka ma formę okrągłego medalu o średnicy 28 mm, wykonanego z jasnego lub ciemnego brązu. Na awersie widnieje herb Imperium Rosyjskiego – dwugłowy czarny orzeł w koronie, trzymający w szponach berło i jabłko, z umieszczonym na piersi herbem Księstwa Moskiewskiego – wizerunkiem św. Jerzego zabijającego smoka. Na rewersie, w centralnej części, znajduje się data „1863 – 1864”, a wzdłuż obrzeża medal nosi napis „ЗА УСМИРЕНИЕ ПОЛЬСКАГО МЯТЕЖА” (pol. „Za uśmierzenie polskiego buntu”). Medal był zawieszony na pięciokątnej zawieszce z wstążką w barwach Imperium Rosyjskiego: białym, pomarańczowym i czarnym.
Medal Pamiątkowy Wojny Krymskiej 1853–1856 (ros. Медаль «В память войны 1853–1856 гг.») był rosyjskim odznaczeniem ustanowionym przez cara Aleksandra II dla uczestników wojny krymskiej. Medal miał kształt okrągły, o średnicy 28 mm, wykonywany był w dwóch wersjach – z jasnego lub ciemnego brązu. Na awersie, w górnej części, umieszczono symbol oka opatrzności na tle promieni słonecznych. Poniżej znajdują się monogramy carów Mikołaja I i Aleksandra II, każdy zwieńczony koroną. W dolnej części medalu, wzdłuż obrzeża, wybito daty: „1853 – 1854 – 1855 – 1856”. Na rewersie widnieje napis będący cytatem biblijnym:
„НА ТЯ ГОСПОДИ УПОВАХОМЪ, ДА НЕ ПОСТЫДИМСЯ ВО ВЕКИ”
(co w tłumaczeniu oznacza: „W Tobie, Panie, pokładamy ufność, abyśmy się nigdy nie zawiedli”).
Wymiary:
Stan ogólny jak na zdjęciach.