[GEN. JÓZEF LEŚNIEWSKI autograf] Legitymacja dla podporucznika Stanisława Bujwida z dnia 23 stycznia 1919 roku oraz Karta legitymacyjna z C. K. Uniwersytetyu Jagiellońskiego dla Stanisława Bujwida z 1913 roku

[WOJNA POLSKO-UKRAIŃSKA, GEN. JÓZEF LEŚNIEWSKI autograf] Legitymacja dla podporucznika Stanisława Bujwida z dnia 23 stycznia 1919 roku wystawiona przez Komendę Grupy Operacyjnej gen. dyw. Józefa Leśniewskiego.

Legitymacja w formie maszynopisu 1 s. o wym. 25,5 x 20,8 cm. W l. g. rogu pieczęć "Komenda Grupy Operacyjnej gen. dyw. Józefa Leśniewskiego". U dołu powtórzona pieczęć komendy z polskim orłem w centrum oraz podpis generała dywizji Józefa Leśniewskiego. Ślady po złożeniu.

Legitymacja wystawiona na potrzeby udania się w funkcji parlamentarza do Komendy Wojsk Ukraińskich na linii Lwów-Winniki. Dat. Lwów dnia 23 stycznia 1919 roku. Wynik tej misji został opisany w raporcie Stanisława Bujwida, który również publikujemy na aukcji.

Stanisław Bujwid (1895-1951) - porucznik kawalerii rezerwy Wojska Polskiego, inżynier,, odznaczonym Krzyżem Niepodległosci i Krzyżem Walecznych. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 i 2 Pułku Ułanów Legionów Polskich. W 1917 ukończył kawaleryjski kurs oficerski w Ostrołęce. Brał czynny udział w zdobyciu Przemyśla, Janowa i Lwowa, gdzie odznaczył się męstwem i został mianowany podporucznikiem przez gen. Roję. Po rozwiązaniu legii oficerskiej został przydzielony do grupy operacyjnej Generała Dywizji J. Leśniewskiego. Przez nowego dowódcę grupy gen. ppor. Jędrzejewskiego został mianowany jego osobistym adiutantem. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Zmarł 30 maja 1951 roku.

Józef Leśniewski (1867-1921) - generał porucznik Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, minister spraw wojskowych w latach 1919–1920.
3 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego jako generała podporucznika i „odkomenderowano do generała Tadeusza Rozwadowskiego”. Do lutego 1919 dowodził Grupą Operacyjną w czasie walk o Lwów. 27 lutego 1919 Wódz Naczelny Józef Piłsudski mianował go generałem porucznikiem. Tego samego dnia Józef Piłsudski zwolnił go ze stanowiska dowódcy grupy bojowej pod Lwowem i mianował ministrem spraw wojskowych w rządzie Ignacego Paderewskiego. Tekę ministra zachował w kolejnych rządach: Leopolda Skulskiego,, Władysława Grabskiego i Wincentego Witosa. 21 kwietnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu generała porucznika, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. W lipcu 1920 został członkiem Rady Obrony Państwa. Zmarł w 1921 roku na nowotwór [biogram za wikipedia.pl]